bu yazı "4 ayda 41 şehit verdik neden hepiniz mehmetçik olmadınız" gibi türkiye standartlarına göre normal, dünyanın geri kalanına göre dangalakça olan bir cümle üzerine yazılmıştır.
"tartışmaların üzerinden atlayarak etiketin sorduğu soruya cevap vermek istiyorum: bu sorunun sorulması, hatta hrant dink'in ölüdrüldüğü ocak ayından beri yapılan "lan niye hepimiz ermeniymişiz hain bunlar hepimiz türküz işte" tartışmaları belki de türk tarihinde görülebilecek en ironik olaylardan biridir.
1) bir çok etikette anlatmak istediğim/anlatılmak istendiği gibi, hrant dink sadece ermeni olduğu için, ve kendi özgür düşünceleri bazı zavallıların işine gelmediği için öldürülmüştür. binlerce insanın o gün toplanması, "hepimiz ermeniyiz" demesi, "eğer hrant dink ermeni olduğu için öldürüldüyse, biz de ermeniyiz ulan sıkıysa bizi de öldür" anlamındadır, özgürce yazdığı ve özgürce düşündüğü için öldürülen bir insanın katil(ler)i protesto edilmiştir. eğer hrant dink çerkez/amerikan/somalili/eskimo olsaydı. sokağa dökülenler "hepimiz çerkez/amerikan/somalili/eskimoyuz" diye pankartlarla çıkacaktı. yani burada milliyetin, ırkın, üst kimliğin alt kimliğin hiçbi önemi yoktur. işte bayanlar baylar, ve saygıdeğer juri üyeleri, ironi de tam burda yatmaktadır. trajikomik canım türk milleti, milliyetin hiç bir önemi olmadığını vurgulayan bu pankartları anlamayıp, karşı savunma olarak türk kimliklerini öne çıkarmışlardır.
2) "peki, tamam. ama bu dediklerin, askerlerimiz öldüğünde hepimiz türküz dememeyi gerektirmiyor ki" diyecek olanlar varsa ben de şunları demek istiyorum: hrant dink bir gazeteciydi. yani mesleğinin doğasında ölüm diye bir şey yoktur. bir gazetecinin öldürülmesi, hem de düşünceleri için öldürülmesi, bizim gibi bazı insanları üzmüştür. "hepimiz ermeniyiz" sloganı, laf olsun diye değil, halkın içinden gelen, içinden kopmuş bir slogandır. (bkz: madde 1)
oysa insanlığın doğuşundan beri varolan askerliğin temelinde iki kavram yatar, koşulsuz itaat ve ölüm. yani askerlik iki seçeneğin olduğu bir durumdur. ya yaşarsın, ya ölürsün. türk askerlerinin ölmesinde herhangi bir sakınca görmüyorum, çünkü genel olarak askerlerin ölmesinde herhangi bir sakınca görmüyorum. askerliğin doğasında bu vardır.
her ne kadar böyle açıklamalara girişmiş olsam da bazı insanlar tarafından şu anda vatan hainliği, şerefsizlik falan ile suçlanıyorumdur. onun için şu paradoksu açıklamama da izin verin lütfen: askerlerimiz ölmesin diyorsunuz, ölenlerin arkasından ağlıyorsunuz, ama sonra birisi askerlik kavramının, ordunun ne kadar anlamsız bir şey olduğunu söylediğinde askerliğin vatani bir görev olduğunu, herkesin yapması ve gerektiğinde ölmesi gerektiğini, hemencecik ateş hattına gidecek kadar cesur insanlar olduğunuzu söyleyip, sıkıysa bizlerin de oralara gidip silah tutmamızı istiyorsunuz.
teşekkür ederim.
19 haziran 2007"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder