emeğe saygı

dönem 90'ların ikinci yarısı. yazlıkta arkadaşımla beraber nintendo 64 oynuyoruz (NINTENDO SIXTY FOOOOOUR!). oyun sanırım super mario 64. üç boyutlu çılgın bir mario oyunu. arka planda ise prodigy adlı grubun efsane albümü fat of the land çalıyor. o zamanlar duyduğumuz bütün şarkılara eşlik etme durumu olduğu için, güzel grup kötü grup ayrımı yok. sadece o dönemde beni baya korkutan (firestarter) ve tiksindiren (breathe) kliplere sahip olduklarını biliyorum. sonra o ne zaman dinlesem aklıma daima hoplayıp zıplayan bir mario getirecek olan mindfields, funky shit ve smack my bitch up çıkıyor karşıma.

güzel bir şarkıdır smack my bitch up. yıllarca hep "vay be kadının ne güçlü nefesi varmış" diyip durmuştum. ta ki elektronik müzik hakkında bilgilenene kadar. dinlediğim bir müzik türü olmasa da fat of the land albümünün önemi ve güzelliği çok fazladır. bunu da kanıtlamak için jim pavloff adlı arkadaşımız üşenmemiş ve bu şarkıyı temel taşlarına ayırmış. bize de hayranlıkla izlemek ve saygı duymak düşer.